هزیون

سامولیکم.....

اول اینا داشته باشین:

چند وقت پیش تو تاکسی اتفاق افتاد: طرف کناریم کل سوره بقره رو بلند  اونم با صوت خوند. اصلا 

 انگار نه انگار تاکسی وسیله عمومیه 

آقا تو که تو تاکسی یادت افتاده با صدای بلند برای آمرزش گناهانت ذکر بگی فکر نمی کنی بغل دستیت 

 بیماری اعصاب داشته باشه بزنه مادرت رو با پدرش  وصلت بده که کلن آمرزیده بشی؟؟؟ عجب 

 ملتی  هستیم ما

یه جمله ی نغزی هست که میگه ایرانی ها وقتی باتری کنترلشون تموم میشه، به جای اینکه باتری رو 

 عوض کنن، دکمه رو محکم تر فشار می دن.

دیشب این اتفاق برای من افتاد و وقتی دیدم محکم فشار دادن اثر نداره، انقدر اعصابم خورد شد که  

کنترل  رو آنچنان پرت کردم که باتری هاش از توش در اومد! خدا منو شفا بده!

بدبختی آنجاست که انسان بزرگترین گندش را زمانی می زند که سعی می کند هیچ گندی نزند!

اونموقع که بچه بودم و آتاری بازی می کردم، یه بازی بود به نام "شورش در شهر" که خیلی دوسش 

 داشتم و باهاش حال می کردم. حالا یادم نمیاد من جز شورشی ها بودم که باید نیروهای امنیتی رو می  

کشتم یا جزو پلیس بودم که باید شورشی ها رو می کشتم. فقط می دونستم من یک شخصیتی بودم که هر 

 کی میومد جلوم رو باید لت و پار می کردم.یادمه یک دکمه ای بود که ما بهش می گفتیم "کمک". کارش 

 این بود که وقتی این دکمه رو می زدیم یهو از آسمون آتیش می ریخت و تموم دشمن های در صحنه رو 

 پر پر می کرد. اینجوری بازی خیلی راحت می شد ولی مشکل اینجا بود که بیشتر از چند بار نمی شد 

 از این سرویس استفاده کرد و بعد از چند بار، دیگه دکمه ی "کمک" اثر نداشت. اونوقت بود که باید  

بدون کمک بازی می کردیم...چند وقتیه دارم فکر می کنم قضیه ی دنیای ما و خدای ما هم مثل همین 

 بازی و همین کمکه. انقدر این پیامبرا و اماما هر موقع کم میاوردن این دکمه ی "کمک" رو زدن و خدا 

 انقدر آتیش فرستاد و سیل راه انداخت و از این کارا کرد که دیگه انرژیش تموم شد و حالا یه گوشه 

 نشسته و داره فقط نگاه می کنه. وگرنه مگه میشه خدا بود و این همه ظلم و جنایت رو دید و این همه  

کمک خواستن مردم رو شنید و هیچ کاری نکرد؟! 

راستی بچه ها کل سیاسی را نندازین وگرنه خودم میام کل همتونا میخوابونما!!